Rozdział VI

On kontra On . 

Rano Marcin odprowadził mnie do szkoły. Na murku była ju ż cała elita.
Nie bałam się byłam ładnie ubrana
nawet jak na nich. To było ładnie.
Miałam na sobie koszulkę jednego z moich ulubionych zespołów -> Guns n Roses i zwykłe czarne spodnie. Włosów też przesadnie nie stroiłam  lekko je wyprostowałam. Co do makijażu, też nie był przesadny cienka kreska eye-linera, mieszanka ciemnych cieni (efekt przydymionego oka), tusz i barwiona pomadka ochronna.
A jednak przyglądali mi się bardzo uważnie, a zwłaszcza Michał.
Nie wiem czy dobrze zrobiłam ale, ale pocałowałam Marcina na jego oczach, na oczach całej elity...byli zaskoczeni.

Nasz pocałunek był długi...był lepszy od pocałunków we śnie z Michałem...o wiele wiele lepszy.
Marcin ściągnął swój kapelusz-melonik i nałożył go mi. Nie przestaliśmy się całować to była nasza chwila, jego ręce spoczywały na mnie. Jedna na moich plecach zaś druga nad moim pośladkami był czuły, delikatny. Typowy romantyk. Ja swoje ręce zawiesiłam mu na szyi jak w każdym klasycznym romansie...palcami czasem dotykałam jego gitary, gdyż Marcin uczył się w szkole muzycznej. Nasze pocałunki przerwał dzwonek na przerwę  Przegapiłam całą lekcje przez nasze pocałunki...teraz wiem, ze musimy się zbierać wcześniej..



Lekcja w plenerze (na boisku szkolnym)

Na biologi akurat omawialiśmy ekologie więc mieliśmy lekcje na boisku szkolnym.
W klasie nie miałam przyjaciół gdyż Wika i Sylwia chodzą do klasy B a Anka do sportowej, klasa C wiec usiadłam sama. Była jeszcze przerwa więc sms-owałam z Marcinem. Gdy nagle usłyszałam ten głos, nie działał na mnie jak kiedyś ale dalej miałam po nim dreszcze.

- Hej piękna

To był Michał, próbował mnie pocałować, ale ja go odepchnęłam.

- Co jest ? Mój brat może całować moją dziewczynę ale ja nie mogę ? Co jest grane ?

- Teraz to jestem twoją ? Ale jakoś tydzień temu nie paliłeś się do tego.

- Byłem głupi, wydoroślałem, zmądrzałem i powiedziałem przyjaciołom, że jesteśmy razem..skarbie

- To masz nie świeże informacje, jestem z twoim bratem

- Co z nim jesteś ? A co z nami ?

- Nas nie ma.

- Jesteśmy

W tej chwili chciało mi się płakać, dotknął mojego policzka i powiedział, ze mnie bardzo kocha i niechce mnie stracić.

- A ja nie chce mieć zmarnowanych ostatnich miesięcy tutaj, w Polsce.

- Jak to ? Przeprowadzasz się ?

- Tak, bye bye

Uciekłam, postanowiłam zerwać się z lekcji. Nie chciałam go widzieć.


Wieczór

Dostałam sms-a od szkolnego odludka Karoliny. Skąd ona miała mój numer ? Skąd ?

*treść sms-a*
Hej tu Karolina. Jestem siostrą Michała i Marcina. Oni są w szpitalu...pobili się i to o ciebie.

*odp*
Co jak to o mnie ? Wg o co km ?

*odp Karo*
Nie wiem , nie mogę tego pojąć, coś Michałowi strzeliło do głowy i sie rzucił na Marcina. Przyjedź do szpitala.. proszę potrzebują ciebie,

*odp*
Jaki to szpital

*odp Karo*
na Piastowskiej

Mój Marcin w szpitalu ? Co się mu stało ?

Biegłam ile sił w nogach na Piastowską.

W szpitalu

- Przepraszam tu przywieziono podobno mojego chłopaka

- Nazwisko ?

- Szubert.

- Michał ?

- Kiedyś.. teraz z Marcinem jestem.

- To ty jesteś odpowiedzialna za cały ten sajgon

Co ? Jak to ja ? Czemu ja ? To nie ja się biłam ! Co za stuknięty lekarz.

- Jak to ? Czemu ja ?

- Z tego co wiem o dziewczynę się pobili.

- Czy wszystko z nim dobrze ?

- Z Michałem ? Tak Jutro wychodzi

- Chodziło mi o Marcina..

Po minie lekarza widziałam, ze jest źle. Łzy napłynęły
 mi do oczu. Zrozumiałam wtedy, ze to co czuje do Michała wygasa a uczucie do Marcina płonie żywym ogniem.

Zaczęłam płakać jakbym czekała na wyrok.

- Stan twojego chłopaka Marcina jest....






Ciąg dalszy nastąpi ? O ile będziecie aktywni moi drodzy . Buśśkaa.